๙ ธันวาคม

น้อมระลึกถึง

เจ้าพระคุณสมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺญมหาเถร ป.ธ.๙)

อดีตเจ้าอาวาสวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ กทม.

มรณภาพครบรอบ ๓ ปี 

(๙ ธ.ค. ๒๕๖๔ - ๙ ธ.ค. ๒๕๖๗)

“...อันความต้องการของบุคคลนั้นไม่มีที่สิ้นสุด อยากได้ใคร่ดี อยากมีอยากเป็น อยากจะให้พ้นๆ ไปเพราะไม่พอใจกับสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งล้วนแต่หาความพอดีไม่ได้ ถ้าต้องสนองความพอใจของบุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นส่วนเฉพาะ โดยมิได้คำนึงถึงคนรอบตัวหรือคนอื่น ความสับสนวุ่นวายก็จะเกิดขึ้น เพราะความสุขของคนผู้หนึ่งมีผลไปกระทบความเป็นอยู่ของคนอีกหลายคน เมื่อไม่มีลักษณะของการเฉลี่ยความสุขหรือการเสียสละเพื่อส่วนรวม สังคมก็อยู่ไม่ได้

ดังนั้น การอยู่เป็นสุขในโลกหรือในสังคม จึงต้องอาศัยการจัดระเบียบตัวเองให้เหมาะสมแก่สถานะ ไม่ล่วงล้ำก้ำเกินสิทธิของใคร ไม่เอาเปรียบใคร แต่อยู่กันด้วยความเข้าใจ มีไมตรีจิตต่อกัน รู้จักเอื้อเฟื้อเกื้อกูลต่อกัน รู้จักให้อภัยต่อกัน รู้จักพูดประสานไมตรี  แบ่งปันความดีให้คนอื่นได้ดีบ้าง รู้จักทำความดีเพื่อให้ความดีเป็นของมีอยู่คู่กับโลกบ้าง รู้จักตัวเอง รู้จักกำจัดความปรารถนาจนเกินเหตุของตน วางตนสมฐานะ ทำตนเสมอต้นเสมอปลายในคนทั้งหลาย...”

สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺญมหาเถร ป.ธ.๙) 

(๒๖ สิงหาคม ๒๔๖๘-๙ ธันวาคม ๒๕๖๔)

ที่มา: หนังสือ บทพระธรรมเทศนา - บทความ - โอวาท สมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺญมหาเถร ป.ธ.๙) พิมพ์ครั้งที่ ๑ สิงหาคม ๒๕๔๘ หน้าที่ ๒๑๗-๒๑๘